Modderbad en afgemat

Ha volgelingen,

Hier komt weer een hele ervaring van de Peijn op locatie, shiiiit ik heb t weer s meegemaakt hoor! Afgelopen maandag, toen Paul ’s morgens al vroeg vertrok, zijn we, Alexis de Griek, Ahmed, Fahmi, Ahmed2 en Abdullah de chauffeur en ik via een bezoek in het centrale gedeelte an het eiland naar het zuidwesten gereden. In het centrale gedeelte stonden Boswellia’s, waar ik met Fahmi en Ahmed een opname heb gemaakt, terwijl de rest wat lag te chillen. Daarna zijn we even gaan zwemmen in een riviertje, terwijl de anderen meteen van de gelegenheid gebruik maakten om te bidden. Hier wat foto’s ook gemaakt en toen verder over de keien en rotsen, maar Abdullah wist zich daar wel raad mee; vol gas en er vanuit gaande dat de auto genoeg schokbrekers had, was ik blij dat ik voorin zat! Toen we tegen drieën in het zuidwesten aankwamen, worstelend door de klei, omdat het kort daarvoor geregend had, was het Alexis beurt om in de kwekerij daar zn tomatenplanten (die de reis wonder boven wonder hadden overleefd) te planten met en europese techniek. Uitleggend met de tolk Ahmed en steeds harder roepend en hopeloos wordend wanneer de mensen niet deden wat hij zei, was het voor ons hilarisch om hem daar bezig te zien. Maar op een gegeven moment zijn we maar mee gaan helpen en hadden we het klusje zo geklaard. Toen snel naar huis, na een diner, voordat het echt donker zou zijn voordat we weer op de verharde weg zouden belanden. Het diner daar was echt bizar; ze eten echt alles van een geit; botten werden kapotgeknauwd alsof het wortels waren en daarna was het meer vet dan vlees wat we bij de rijst kregen. Maar gelukkig hadden we ’s morgens al veel gegeten in Hadibuh, dus bij thuiskomst konden we wel effe naar een restaurant. Maar we moesten eerst nog thuis zien te komen...
Na een 5 kilometer over de klei-vlakte wist Abdullah precies een enorm modderbad op te zoeken en zaten we 25 centimeter in de klei. Na wat stenen en vegetatie onder de banden werd dat 40 centimeter en nadat we ons hadden ontdaan van de klei aan onze benen en voeten, besloten we in het dichtsbijzijnde dorpje te gaan slapen (500 meter). Daar aangekomen bij een schuurtje waar ze altijd thee drinken, leek ons dat wel een geschikte plek voor een overnachting en al snel kwam de eigenaar aan met water en dekens! Dus wij meteen plat en ik dacht dat ik wel goede spullen had weten te bemachtigen. Maar na 5 minuten kreeg ik me toch een jeuk! Mijn matje, gemaakt van schaapswol, leek te wemelen van insecten (vlooien??) en buiten de enorme schapenstank van het matje, was ie ook nog te kort; wanneer ik me wilde beschermen tegen de muggen lagen mn voeten bloot en andersom. Verder lagen we op een mat met daaronder stenen, dus op je zij liggen om je kleiner te maken deed te zeer aan mn heupen. Slapen zat er dus nie echt in, ook nadat ik probeerde Ahmed zn sloop te gebruiken, die hij niet helemaal gebruikte. Overigens was er altijd nog Ahmed2, die vanuit de hoek brullend lag te snurken, echt niet meer normaal, het hele dorp moet er van wakker hebben gelegen, maar de rest in de kamer niet dus, op Alexis na dan hoorde ik ’s morgens.
Maar om 3 uur werd Ahmed wakker en vroeg me of ik al lang wakker was, ik zei dat ik nog niet had geslapen (misschien een kwartiertje maximaal) en kreeg zn sloop. Daarna tot 5 uur kunnen slapen, toen stonden we alweer op om aan de thee te gaan en de auto uit ons kleibad te halen! Wat was ik gaar... Gelukkig kregen we hulp van wat passanten en mbv wat krikken, stenen en mankracht, konden we de auto er uiteindelijk uit slepen. Whoh, wat was ik blij, helemaal onder de modder konden we aan het ontbijt!! Maar dit was weer s geitenbotten, lever en darmen, waar Alexis en ik natuurlijk niks van moesten hebben en rijst met zure melk (een delicatesse, ahum..) heb ik maar tegen de honger 7 handjes gegeten (ze eten hier met de rechterhand, links is voor kont afvegen!) om zo de morgen te overleven. In de auto viel k elke keer half in slaap en toen we om 10 uur thuis waren, was ik blij dat ik, na een ontbijt, een douche en een belletje met Frans voor zn verjaardag, naar bed kon. Gisterenavond is Jebre bij ons in het guesthouse gekomen, werk ook voor SCDP, maar ik ben alleen om 4 uur en 6 uur een half uurtje wakker geweest en vanmorgen werd ik om 5 uur wakker, goed duizelig, wa hoofdpijn en verkouden. Maar nu gaat het eigenlijk wel weer een stuk beter, na een ontbijt en wat fruit.
Dus morgen is het weekend en dan weer effe bijtanken (heb nog genoeg bij te werken, maar tuurlijk ok tijd voor wat ontspanning, want Alexis zit nu al te klagen dat ie niks te doen heeft) en volgende week naar Homhill om wat opnamens te maken met Abdul en Ahmed Adieb, waarschijnlijk 3 dagen, maar niks is zeker hier, totdat je op de plaats van bestemming gearriveerd bent...
Verders tuurlijk bedankt voor de reacties, volgende jaar kerst misschien wel Boswellia's, smsjes komen niet aan en PSVuitslag checke wordt moeilijk, 2 dagen weekend morgen...

Groeten DJ Matman