Het Kerstverhaal

Hoe orginele titel kun je hebben!? Mijn kerstverhaal begon een dag eerder dan gepland, i.v.m het vertrekken van de Franse Honey bees op eerste kerstdag.
Maar ik begin waar ik gebleven was; de laatste avond met de Grieken! Natuurlijk moesten we iets speciaals gaan doe, dus besloten we naar het restaurant te gaan en er buiten de socotraanse pizza’s ook eens geit te eten (voor mij geen nieuwe ervaring, voor de rest wel) Natuurlijk moesten we weer lang wachten en wanneer onze berg eten klaar was, werd alles ineens opgediend. Zo gaat dat hier, of pizza met rijst krijgen en daarna het vlees... Na deze geweldige ervaring, foto’s maken van iedereen en de laatste grappen en grollen te voorschijn toverend, besloten we net als de avond ervoor nog de laatste (vredes)waterpijp te roken. In het gebouw kwamen we tot de ontdekking dat in andere kamers dan waar wij zaten, mensen onder muskitonetten lagen te slapen en dit bleken arbeiders uit Sana’a te zijn die hier gedurende een paar maanden werken en daar dus overnachten. Ook was er een jongetje van 10, Emile, die de Grieken al eerder hadden ontmoet en omdat we nog wat foto’s van ons allemaal wilden hebben, besloten we hem te leren hoe een digitale camera werkt, zoomen, later bekijken en foto’s maken natuurlijk, dhuhu. Nou dat hadden we geweten, we moesten er allemaal aan geloven inclusief de mannen op de kamer die absoluut niet op de foto wilden, maar de media (en Emile) hadden de macht deze keer, en genieten dat ie daar van deed. Na de waterpijp zijn we naar bed gegaan, kapot nog van de dagen Skand ervoor. Maar eerst moesten nog de verschillende tactieken geshowd worden door de Grieken hoe ze de bergen schelpen en koraal door het detectiepoortje wilde krijgen. Alexis had de broekspijpen-techniek; losse schelpen in de opgerolde broekspijpen en heel voorzichtig lopen! Verder had ie drie ballen van plastic zak gevuld met schelp. Gelachen dat we hebben tijdens zijn try-out, alles rinkelde van alle kanten! Maria had de broekspijp-techniek maar dan eerst ingerold en vastgetaped in een doek, werkte aardig. Maar daarna kwam ze met de tulband-variant; de scelpen vastgetaped in een doek gedraaid en op haar hoof gezet! Erg zwaar maar werkte goed. Marios kwam met de flessen-variant; gevulde plastic flessen gewoon in de rugzak, verschil moet er wezen!!
De volgende morgen besloot ik ze mee weg te brengen en toen ik opstond was Alexis nog druk bezig zijn variant uit te proberen. Ik ging wa brood halen en drinken, de rest inpakken. Toen een busje gepakt in Hadibuh en op naar het vliegveld! Daar aangekomen om 10 uur moesten we nog tot 1 uur wachten voordat ze de lucht ingingen. Om 11 uur moesten ze als laatste echt met de bagage naar binnen en namen we afscheid. Hopelijk zie ik ze weer eens terug, ik heb echt een superleuke tijd met ze gehad, beter had ik niet kunnen wensen. Alexis komt misschien ergens in Limburg te werken in februari en Maria wil in juni naar Finland, en Alexis had ok wel zin om Skandinavië te bezoeken samen met mij, dus wie weet gaat dat ook nog door, maar met de Grieken weet je het maar nooit...
Aangekomen in het guesthouse wist Mohammed Najib me te vertellen dat ie had gezien dat ze veel schelpen en koraal hadden verzameld en de politie op het vliegveld had gewaarschuwd ze goed te controleren... Nog niks van de Grieken gehoord..
De volgende dag zou ik met de Fransen een overnachting in Shua’ab meemaken. Ik ben ’s middags naar bed gegaan en werd de volgende morgen om 6 uur wakker. Niks kunnen laten weten maar gelukki hadden zij mij al een smsje hestuurd dat ik die morgen om 9 uur bij de bee-shop moest staan om naar Qalansyah en Shua’ab te gaan! Om 7 uur stond ik op kantoor om te laten weten waar k uit zou hangen en een tent te regelen. Een één-persoonstent zonder stokken leek me niet zo relax dus dan maar een twee-persoons. Bij aankomt in Shua’ab bleek dit een drie-persoonstent te zijn, klein detail.. Om 9 uur stond ik bij de bee-shop klaar om te gaan, maar bleek Ann, de vrouw van het andere Franse moestuin stel niet mee te gaan omdat ze nog herstellende was van Tyfus (zo legde ze mij het uit, kan da??)
Dus met Joseef, Terry, Camille en hun kinderen Arthur en Morgan gingen we op pad. Wij achterop de pick-up tussen de bagage en bijenkasten, die we onderweg af moesten geven. Op de bestemming aangekomen liepen we naar oudere bijenkasten toe en wed Morgen al meteen aangevallen, wa de dames deed vluchten. Ik wat foto’s makend van het smoken van de bijen om te controleren of het een goede kwaliteit is, wat gedaan werd door Terry en Arthur in pak. Aan de andere kant van deinkeping van de zee waren Rashid, van kantoor die ook gids is, en drie engelsen aangekomen. Eén van hen was Rouwan, die samen met haar moeder en zusje Socotra nog eens bezocht, nadat ze hier voor 6 maanden had gewerkt om de Women Association op te zetten. Leuke meid, maar ik moest weer terug, want Arthur en Terry waren bijna klaar Daar aangekomen werd ik meteen aangevallen voor een bij en gestoken rondom mijn slaap, ik rende meteen weg met de andere mannen zonder pak en merkte dat er nog een bij in mn haar zat. Ik als een dolle da ding eruit proberen te slaan en terwijl de rest toekeek lukte het me van de bij te ontdoen. Terry en Arthur gingen met pak en al de auto in en bij de weg konden wij weer veilig instappen om naar de Lagoon van Qalansyah te rijden. Daar waren Rouwan en haar moeder en zusje inmiddels ook aangekomen en na wat foto’s van flamingo’s en een rog (60 cm) die een paar meter verder zwom, zijn we in een grotje gaan lunchen, genietend van salades met brood en Hollandse kaas, die de zoon van Ann en Joseef had meegebracht maar ik niet kende (oranje en oude smaak, dit gat over de kaas..) Want de zoon, Patrice, was inmiddels daar ook aangekomen met zijn twee zonen en een Italiaan (naam Kwijt) was ook nog aangeschoven en besloot met ons naar Shua’ab te gaan.
Vanuit Qalansyah zouden we met twee vissersboten (maar 7 personen per boot) naar Shua’ab gaan en de helft zou daar overnachten. Omdat Patrice op zee wilde vissen werd het een wat langere tocht dan normaal (1,5 uur) en halverwege besloten Rouwan en aanhang en Joseef om te draaien omdat het ander te laat werd terug te gaan. Dus op open zee bagage verwisselen en passagiers! Was best heftig en eenmaal met 13 mensen in een 7 persoonsboot (ook 5 locals erbij) gingen we langszaam verder. De twee jochies van Patrice zagen het niet meer zitten wat aan de bange gezichten te zien was. Eenmaal op het prachtige strand aangekomen, werd het vechten tegen de tijd (=donker) en wind om de tent op te zetten (elke struik op het strand, zover mogelijk van de mangove (muggen) af, werd gebruikt). Ondertussen moesten we nog vis vangen voor het avondeten en hout sprokkelen! Drukke tijden dus daar, maar mt de hulp van iedereen kregen we alles behalve de vis voor mekaar. Als aas hadden de jochies een krab bedolven met and, was ik op zoek gegaan naar een kei en hadden we zo krab als aas voor de vis, maar dit bleek niet goed genoeg te zijn..
Dus werd het witte bonen met tomatensaus in blik. Maar de franse variant met kip en gans! Was best lekker en nadat de magen gevuld waren kregen we franse wijn en een Amsterdamse sigatret aangereikt van de Italiaan. Daarna ging iedereen, behalve de Italiaan Kwijt, Morgan, Patrice en ik, naar bed en kondenwe genieten van het gebrabbel van Kwijt over raliteit en verlangen, blablabla.. Ik was blij dat Patice nog serieus kon zijn want Morgan en ik wisten er geen raad mee. De volgende morgen was ik alwer om half 7 wakker, toch nog later dan Terry, die dolfijnen had gezien terwijl ik aan het zwemmen was, shit! Maar rond 8 uur zagen we de tweede groep en de komende uren zouden we er nog twee meer zien, prachtig! Ook vliegende vissen en nadat Patrice met een local was gaan vissen zagen we er 8 op het strand liggen! 7 ervan op het vuur gelegd en een heerlijke lunch dat we hadden!
De andere vis zou voor Ann zijn en ’s avonds zou ik er ook van kunnen genieten omdat ik tijdens het douchen daar (geen water in het guesthouse) door hen werd uitgenodigd. Toen ik ons Noor belde daar besefte ik pas dat het nu pas kerstavond was, ik lag al een dag voor voor mijn gevoel! We zijn met Patrice en de jochies het veld ingegaan om onze socotraanse kerstboom uit te zoeken en nadat we hem bij hen thuis versierd hadden, konden we aan de vis en Franse eend beginnen, heerlijk, met aardappelen en oubergines! Een waar kerstmaal!
Daarna hebben we nog een Frans kaartspel gedaan onder het genot van Franse Pernot en Slichut (of zoiets, er zat iig alcohol in!). De volgende dag ben ik ’s middags naar de nursery van Adieb gegaan om mijn planten water te geven (mijn experiment is trouwens op de Nationale zender gekomen, toen de baas van Unesco en ministers van Jemen de nursery bezochten! Vet hè, ik heb het alleen niet zelf kunnen zien..) en daar was Rouwan met familie en Rachid en Seirah, ik denk de mooiste vrouw uit het dorp, maar met die omgekeerde kijkdoos is het natuurlijk moeilijk zeggen, maar mooie stem (spreekt ook engels) en ogen en lichaam voor zover er rondingen zijn te bespeuren onder zo’n gewaad..
’s avonds kwam ik Kwijt weer tegen in het restaurant, die was gaan liften vanuit Qalansyah en het daar niet meer leuk vond, niemand sprak meer tegen hem, raar na die verhalen die ik gehoord heb, en ik had nog niet verteld dat ie ’s morgens als een buddah zat te bidden.. Maar ik had al gegeten en hij wilde kreeft, dus ik ook wat geprobeerd en ondertussen buurtte ik wat met hem aan en wat anderen (opzichter van Homhill campsite en de mensen die in het restaurant werken). Tweede kerstdag ben ik aan het dichten geslagen voor ons verlate Sinterklaa-avondje en heb wat gelezen. Een normale tweede kerstdag als vrijgezellige, wanneer de gezusters van huis zijn.. Maar heb een goed boek te pakken uit de collectie van Mark, dus verveling ho maar!
’s Avonds heb ik nog van Rachid en Fahmi een rondleiding gehad in het nieuwe hotel wat ze nog voor nieuwjaar af willen hebben. Maar tussen de bouwvakkers door zag het er goed uit, maar in Europa zou het wel wat ruimer gepland worden.
Vandaag ben ik met Bedder en Abdullah de driver naar Qalansyah gereden, heb daar in mn eentje opnamens gemaakt en stekjes van Boswellia socotrana verzameld die ik hier geplant heb. Deze zijn als cadeau voor mensen op kantoor en de rest voor de kinderen in het dorp, kunnen ze mooi de regeneratie mee op gang helpen en de interesse naar de natuur wordt hiermee vergroot, prachtig toch!? Maar misschien blijven er wel een paar over en is de rest de tel kwijt en gaan de beste een betere bestemming vinden.. Zo wil ik in de laatste week meer soorten verzamelen en zo vele kindertjes blijmaken, mooie kerstgedachten toch!?
Maar vandaag was het weer eens op zn socotraans; ik vroeg Bedder duidelijk of we toch wel voor 12 op kantoor zouden zijn, omdat ik nog belangrijke dingen moest afhandelen. Geen probleem, we vertrokken meteen. Na een drie kwartier rondrijden in het dorp, ticket regelen, ontbijten en wat dingen afgeve, gingen we eindelijk op pad en na mijn veldwerk dacht ik om kwart over 11 toch maar s even te bellen. Ze reden nu aan, over een half uur zouden ze me oppikken. Ik een uur gewacht en eindelijk kwamen ze, te laat voor het kantoor, alles gesloten. Ik naar binnen en snel mn soil samples wegen, maar toen ik buiten kwam waren ze al weg met de auto. Kon ik tevoet! Hier thuis aangekomen vroeg ik waarom ze waren weggereden en dan hoor je alleen sorry, we dachten dat je langer op kantoor zou blijven (zonder electriciteit..)..
Deze week ook nog eens goed uitgevallen nadat we na 3 weken zonder stroom ook nog eens geen water hadden en de vuilnisbelt al na 2 weken vragen er nog lag. Iedereen in rep en roer, werd me door Mohammed nog even uitgelegd dat dit de enige manier is om mensen echt iets te laten doen. Vertelde ik hem dus dat ik op deze manier niet wil werken en uitvallen tegen iemand, maar als er geen ander uitweg is, tsja... Binnenkort dus waarschijnlijk de eerste moord op Socotra! Trouwens, voordat de het bijengezin naar Sana’a vertrok is Morgan haar geld gejat vanaf de achterbank uit de auto. 25000 ryals = 100 euro! Maar het merendeel is evan overtuigd dat de dader nog wel gepakt wordt, een man met zoveel geld op zak, valt hier direct op! Maar dit was weer Hot News vanuit socotra, over en uit!

Groeten Goat-buster

PS.
- Net een autop hier een paar huizen verder de pui binnengereden, gas bleef hangen en remen werkten niet,kwam de heuvel afgestuiterd. Chauffeur ongedeerd, meer op CNN
- Paul komt vrijdag aan
- allemaal goede kerstdagen gehad, ook zo verbrand??? Of alleen aan het gourmetstel (vast wel 'e'en van mijn gezusters..)
- Op naar Londen / Arsenal!!
- Jan Boogaard, bedankt voor de drank, zal m met plezier opdrinken. Jammer dat ik je mailtjes niet ontvang.. depeijn@hotmail.com probeer maar eens
- Allemaal alvast een gezellig oudjaarsnacht toegewenst!
- Thijs, heel erg bedankt voor het helpen in de kerstbomen, volgende keer maak ik je brommer! En nog bedankt voor de kaart van jeu gezin! Pernot was relaxx