Nu Sana’a, morgen thuis (!) en vrijdag terugkom- e

Ha bijna-omgevingsgenoten,

Het is bijna zover; vannacht om 3.20 zal ik het vliegtuig nemen, samen met mn overvolle koffer en twee zware rugzakken. Na een stop van 5 uur in Cairo zal ik morgenvroeg om half 11 naar Frankfurt vliegen en zonder vertraging om tien over 2 aankomen! Dus mooi op tijd voor het avondeten thuis! In Cairo kan ik mooi zorgen dat m’n powerpoint presentatie af is, zodat ik diezelfde avond nog alles kan showen!
Ik heb nog even hier op kantoor in Sana’anog even wat foto’s in een digitaal album gezet, maar het complete overzicht kunnen jullie naturlijk binnenkort allemaal komen bewonderen! Want zoals de titel al verklapt geef ik op vrijdagavond mijn verjaardags- en terugkomfeestje in Oirschot, dus iedereen die alleen al geinteresseerd is in de foto’s is welkom. Omdat mijn telefoon stuk is gegaan op Socotra ben ik al jullie nummers kwijt, dus aarzel niet om te komen en mij jullie nummers te mailen of op die avond op te schrijven!
Maar nu nog even mijn verhalen vanuit het Verre Oosten, zolang het nog kan! De laatste dagen op Socotra waren stressen, vooral door mijn (zoals gewoonlijk) iets te strakke planning. Woensdag was de laatste dag dat het kantoor open was, dus die morgen moest de brief voor toestemming van transport van de soil samples de deur nog uit en uiteindelijk heeft het hoofd op een alternatieve manier de toestemming gegeven vanuit het kantoor in Hadibuh ipv Sana’a. Na afscheid van iedereen (sommige echt emotioneel, vooral Fahmi, mn hulpje in het veld) moest ik die middag de stekjes nog meten en wegen, wat afgerond moest worden voordat ik zou vertrekken. Die middag kreeg ik het dus niet af, ook mede doordat de accu van de weegschaal leeg was en de oplader waarschijnlijk (!?) op kantoor lag. Die avond ben ik nog met wat Socotra-vrienden op pad gegaan, gezamelijk gegeten en nog wat gedronken. Toen nog wat inkopn gedaan en naar bed. De volgende morgen en laatste dag stond ik alweer vroeg op om de oplader te zoeken op kantoor, wat gelukkig lukte (voor de zekerheid nog een nadere weegschaal meegebracht), mn webcam vrkocht in Ali’s internetshop om ruimte in mn koffer te creëren en honing gekocht bij de Fransen voor Paul en gezin (pastte echt niet meer in mn koffer en voelde me verplicht dit toch te kopen) Toen mn koffer nog verder ingepakt, terwijl ik wachtte op een collega, die voor mij de honderden formulieren zou copiëren en de originele weer naar het guesthouse zou brengen. Mn koffer ging echt maar net dicht en de laatste dagen durf ik hem ook echt niet open te doen, bang hem niet meer dicht te krijgen..
Om 10 uur ging ik naar Adieb, kreeg een lift van Mohammed Amar, het Hoofd van kantoor, en na het opladen kon ik weer aan de slag! Tussendoor nog een heerlijke lunch gekregen met vis en gepraat met Fathma de dochter van Adieb en alle anderen. Nadat ik om half 5 pas mijn werk had afgerond werd ik na een moeilijk afscheid door Abdullah naar Hadibuh gebracht. Ahmed was heel de dag in Hadibuh aan het werk geweest en Abdullah belofde me dat hij nog langs zou komen. Toen zijn we nog bij Sheiha, de eigenaresse van de Women Association shop langsgegaan, omdat de shop dicht was, maar gelukkig was ie ’s avonds weer open en kon ik met een gerust hart naar huis. Terwijl ik wachtte op Ahmed heb ik de honing nog naar Paul gebracht en naar de Fransen op zoek gegaan, maar die zaten na een belletje in Dixam, maar zou ik later nog zien. Toen Adieb en Ahmed i het Guesthouse aankwamen hadden ze voor mij een echte socotraanse geitendeken (waarvan ik nog nachtmerries heb na de nacht met pech in Qara’a) meegebracht, nog meer kilo’s!! Maar hardstikke leuk natuurlijk en een hele investering voor die mensen, dus tot nu toe heb ik hem mee naar Sana’a kunnen nemen, in de bagage van de vrouw van Paul. Ik heb de familie een cd met foto’s en film van de nursery, mijn onderzoek-spullen gegeven, die ze in de nursery goed kunnen gebruiken (tuinschepjes, meetlint en markers) en mijn Kerstgift heb ik aan de nursery gegeven, een mooie bestemming en wordt zeker goed besteed!
Die avond ben ik inkopen gaan doen in de Women Association, waar Shieha was en me nog drie posters gratis meegaf. Nog wat gebuurt en foto’s gemaakt (smile! Erg flauw..) en toen was het echt tijd om bij de Hoeyshop langs te gaan om de Fransen op te pikken. Ik ben toen met de twee koppels Fransen gaan eten in Homhill en toen zij net weggingen kwamen drie gidsen binnen die ik kende van Homhill. Ook met hen gedineerd (nu geit met hobbes ipv pizza en friet) en daarna nog naar de Soekk gegaan, afscheid genomen van de shop-eigenaren en om half 11 lag ik in mn bedje, want Paul en gezin kwamen me alweer om kwart over 7 ophalen!
Op een paar minuten na stond ik klaar toen Paul aankwam en zijn we snel naar het vliegveld gereden. Door alle drukte voelde het toen nog niet echt als een afscheid, maar bij het zien van alle bekenden op het vliegveld werd het wel anders.. Na het chaotische inchecken (elukig dat Paul erbij was, je moet voordrigen anders kom je nooit aan de beurt) en het regelen van de grondmonsters door Ahmed Seid kon ik afscheid nemen van een aantal mensen van kantoor, die nog wat uitvallende tickets wilden bemachtigen en de Fransen, die nog op hun spullen voor de shop wachtten. Met een paar collega’s, een hoop bekenden toeristen (o.a. door Homhill) en onbekenden gingen we keurig op tijd met het vlietuig richting Sana’a, na een stop in Aden.
Hier aangekomen checkte ik in hetzelfde hotel in als voorheen, nadat we Paul en gezin hadden afgezet. Na wat ordenen in mn kamer ben ik met een oude taxi naar het oude centrum gereden, echt werkelijk prachtig! Huizen in een oude stijl, wel 400 jaar oud, die ook behouden moet blijven binnen de oude stadsmuur, met daaronder enorm veel traditionele arabische winkeltjes, met specerijen, zilver en kleding (prachtige, goedkope jurken). Echt geniaal om daar te mogen lopen tussen al die mensen! Na wat inkopen en korte gesprekken met de verkopers ben ik na een echt broodje shoarma (pittig!) weer naar mijn hotel gegaan en na een bezoek aan de supermarkt (yoghurt, hmmm!) ben ik op bed gaan liggen en om 8 uur ben ik in slaap gevallen, rond 2 uur nog een half uur wakke geweest, maar verder doorgeslapen tot 7 uur. Maar oh, wat is het ’s nachts toch koud hier! Op 2000 meter s da natuurlijk ook nie zo gek, maar overdag is het hier 25, maar ’s nachts tegen het vriespunt! Wat een verschil, maar tegelijktijd kan ik deze laatste agen alvast wennen aan het koudere Nederland!
Nu zit ik dus op kantoor, heerlijk snel internet, kan dus wat foto’s plaatsen, wat laatste dingen checken, geld overschrijven en dadelijk nog even mn ticket bvestigen. Vanmiddag ga ik weer even de stad in (misschien met collega’s) en om half 1 word ik door Amar van kantoor opgepikt bij het hotel en brengt ie me naar het vliegveld om daar alles mee in goede banen naar Nederland te leiden! Zo, misschien morgenvroeg op Cairo Airport nog een verslag, maar anders tot erg snel!!!

Heel veel groeten Jan Komt-ie-dan (hè)!

Hier op de valreep nog even wat foto's, maar e moet gewoon maar langskomen om alles te zien!http://www.mijnalbum.nl/Album=LYQAP64F