Een beetje winderig...
Door: Jan Peijnenburg
Blijf op de hoogte en volg Jan
09 Januari 2007 | Jemen, Sanaa
Ha trouwe volgelingen,
Echt geweldig dat ik nog steeds zoveel reacties en mails krijg van iedereen! Geweldig om van alles op de hoogte te worden gehouden, maar binnenkort kunnen we het live doen!! 14 januari is de dag dat ik weer in het vlakke Holland arriveer; blij weer iedereen te zien en gevarieerd en gezond te kunnen eten! En voetballen natuurlijk, wat zal ik blij als een kind zijn om weer de wei op te mogen!
Maar natuurlijk moet ik weer wat terugdoen om de vergaarde info te compenseren; hier dus weer een verhaal van mij in Socotra van de afgelopen (echt bijna afgelopen=laatste) week!
Net nadat ik mn site weer had ververst ben ik voor mijn onderzoek voor de tweede keer naar Homhill gegaan, om de ontwikkeling van de zaailingen te kunnen vergelijken met de eerste keer. Met een flinke beklimming nog in de benen van de berg achter Hadibuh (mooi uitzicht, waar ook meestal begraafplaatsjes liggen en prachtige afdalingen en beklimmingen gemaakt, niet altijd even veilig (stonesurfend naar beneden..)) ben ik met Paul, zijn vrouw en de knderen Nika (3) en Tijme (5) met de auto richting Halen gereden, waar ik met zijn vrouw ben uitgestapt en, na een lunch met koffie, in een uur naar boven zijn gelopen, ook omdat door twee ongelukken door de te steile helling, de weg naar Homhill niet met de auto meer mocht worden genomen. Daarom zijn we vanaf de andere kant gezellig buurtend over Nederland natuurlijk en leven in Sana’a naar de campsite gelopen, nadat we de swimmingpool (een natuurlijk door een rots afgebakend diep gedeelte voor de vallei die uitkijkt op zee en Halen) hadden bezocht met windkracht 7 op onze harsens, niet normaal hoe hard! Daar moest ik me dus 4 nachten en dagen in vermaken! Na de lunch van tonijn met rijst (heerlijk) ging Mieke weer naar beneden in haar eentje en ik bleef achter, maar niet alleen! Sallah is de camsite opzichter, en kende hem al van de vorige keer, erg aardige gast en snel kwamen er meer gasten! Een paar grote groepen Italianen, twee Nederlandse mannen (1 heeft een agency in Sana’a) en nog wat Australiërs. Maar overdag moest ik dus met vier lagen (t-shirt, gebreide vest, traningsjack en regenjas) vechten tegen de wind, wat mijn geïrriteerde ogen ook niet ten goede kwam.. Dus dag 3 erg rode ogen en daar heb ik onder de beperkte hygiënische omstandigheden niet vanaf kunnen komen, maar een knappe wind (die ik alleen kan laten) die mij tegenhoudt! Dag 2 werd Salah’s eerste kalfje geboren sinds ie getrouwd is en inmiddels loopt er dus een Jan door het hooggebergte van Socotra! Een mooi bruinharig beestje, mooi gebouwd en een lange staart; precies zoals ik dus!! (ik ben al ruim drie maanden niet naar de kapper geweest red.) Wel jammer dat ik pas dag 3 door had wat de ultieme plek was om uit de wind te liggen onder de shelter en inmiddels al twee nachten na elkaar lag te snotteren, wat niet erg plezant was voor de rest denk ik.. Slapen in tenten was helemaal een ramp; het kletterende doek en vochtige ruimte braken heel wat mensen op en liet ze ’s morgens erg gaar uit hun tentje komen. In het bos heb ik nog van mijn hulpje van de eerste keer (een jongetje van 12) wierook gekocht, wel wat te duur, maar toch nog flink afgeboden en in de campsite heb ik ook nog wat gekocht, zodat ik nu twee soorten wierook heb en op de markt hier zal ik de derde soort kopen. Verder kwam ik in het bos een man tegen van rond de 50 en ik vroeg hem in gebrekkig Socotri’s at ie aan het doen was. Hij was verstoppertje aan het spelen, zei ie. “Ben je daar niet te oud voor?”, vroeg ik m. Maar toen bleek dat ie al op zn 5e begonnen was met een vriendje waarbij hij zich had aangesloten. Ze zochten Allah. Die moest heel groot zijn, had iemand ze verteld, maar toch kon hij hem nog steeds niet gevonden krijgen. 30 jaar geleden heeft hij op de Arabische TV een oproep gedaan bij Opsporing Verzocht met het verzoek naar deze persoon uit te kijken. De Imams wilden hem graag helpen om dit verpeste leven toch nog wat draaglijker te maken dus tijdens het binnen vanaf de toren sturen ze dit bericht nog steeds de wereld in, maar helaas tot nu toe nog zonder bruikbar tips...
Buiten deze ontmoeting heb ik d Boswellia in grote getalen mogen begroeten en ook de Adenium obesum was er met zijn rare, door de wind, verbogen flesvorm, wat me nog flink heeft beziggehouden adhv foto’s die ik ervan moest maken met mij in allerlei posities. Maar snel zal ook dit vage feit duidelijk worden wanneer ik mn foto’s kan laten zien!
Na de vier dagen Homhill ben ik ’s morgens met een gids naar Halen gelopen, waar Ahmed Adie en de vrouw van Paul met kids in het huis van Omar (het dorpshoofd en gids van de grot) op me zaten te wachten. Deze theeruimte werd gebruikt voor de dagelijkse discussies tussen de mannen van Halen (wanneer ze de zee niet op kunnen tijdens de ruwe zee) over de nieuwe weg, de weg naar de grot, toeristen en de val van een toeriste in de grot. Geweldig hard geschreeuw en om de minuut mangaina (mafkees, gek) en een hoop plezier als gevolg en die ene nacht hebben we daar ook geslapen, met het geluid van de zee op de achtergrond (10 meter), een warme deken en overdag kregen we heerlijk eten, daarna watermeloen met veel suiker en natuurlijk veeeeel thee met veeeel suiker! Maar geweldig leuke dagen gehad met Ahmed en toen we opgehaald werden door Paul waren we net aan het voetballen met de locals, wat erg leuk was om weer eens wat te ballen. In de auto werd het me weer duidelijk waarm ik nog niet aan kinderen begonnen ben, so wat waren die irritant (en ik moe..)!
Gisterenavond kwamen we weer in Hadibuh aan en in de komende drie dagen ik ik had (twee die ik nu nog heb) moest ik mn soilsamples nog zien mee te krijgen door toestemming te krijgen vanuit Sana’a, wat vandaag heel wat ergenis en bijna ruzie heeft veroorzaakt. Ahmed Seid, ik mag m toch al nie zo, zei dat ik toesteming vanuit Hadibuh moest krjgen van Ahmed Issa, maar die vond dat ie niet specialist genoeg was om hierover te beslissen. Toen moest ik mn beschrijving aanpassen en alles op volgorde leggen, nadat ik de samples thuis had opgehaald. Daarna begon ie nog te zeuren over alle kopiën die hij wilde hebben van mijn veldformlieren, maar ik vertelde hem dat ie de database en week nadat ik in Holland was kreeg, mooi compleet en heel wat minder papierwerk. Maar daar wilde hij niet aan, want als ik dat nu eens niet deed. Ja, en als het een vertrouwenskwestie wordt, wat voor persoon ben je dan in zijn ogen?! Toen werd ik ds ook taai, maar om toch maar mn soilsamples mee te krijgen geef ik m morgen alle mogelijke rotzooi om te copiëren. Verder ben ik mijn experiment voor een gedeelte aan het afronden, 3 van de tien stekken per soort en niveau, ben ik aan het meten en wegen. Is een hoop werk en echt jammer om de stekken te mllen, die zo mooi in de Nursery hadden kunnen groeien (ik plant ze nog wel opnieuw, maar ze lijden er wel erg onder als ik er alles afknip) of in Oirschot/Wageningen...
Zo, da was ie dan weer, ik ga weer aan een Socotraanse pizza, waarna ik een waterpijp ga roken met de mangaina van Homhill restaurant! De komende dagen nog even iedereen bezoeken, misschien nog koken de laatste dag als ik tijd over heb en verder nog veel genieten van Socotra en de mensen hier. Maar het verlangen naar Nederland wordt zo langszaamaan ook wel erg groot...
De volgende keer nog een van de laatste verslagen en dan vanuit Sana’a!!
Heel veel groeten winderige Jan, bijna op z’n vertrouwde stek!!!
Echt geweldig dat ik nog steeds zoveel reacties en mails krijg van iedereen! Geweldig om van alles op de hoogte te worden gehouden, maar binnenkort kunnen we het live doen!! 14 januari is de dag dat ik weer in het vlakke Holland arriveer; blij weer iedereen te zien en gevarieerd en gezond te kunnen eten! En voetballen natuurlijk, wat zal ik blij als een kind zijn om weer de wei op te mogen!
Maar natuurlijk moet ik weer wat terugdoen om de vergaarde info te compenseren; hier dus weer een verhaal van mij in Socotra van de afgelopen (echt bijna afgelopen=laatste) week!
Net nadat ik mn site weer had ververst ben ik voor mijn onderzoek voor de tweede keer naar Homhill gegaan, om de ontwikkeling van de zaailingen te kunnen vergelijken met de eerste keer. Met een flinke beklimming nog in de benen van de berg achter Hadibuh (mooi uitzicht, waar ook meestal begraafplaatsjes liggen en prachtige afdalingen en beklimmingen gemaakt, niet altijd even veilig (stonesurfend naar beneden..)) ben ik met Paul, zijn vrouw en de knderen Nika (3) en Tijme (5) met de auto richting Halen gereden, waar ik met zijn vrouw ben uitgestapt en, na een lunch met koffie, in een uur naar boven zijn gelopen, ook omdat door twee ongelukken door de te steile helling, de weg naar Homhill niet met de auto meer mocht worden genomen. Daarom zijn we vanaf de andere kant gezellig buurtend over Nederland natuurlijk en leven in Sana’a naar de campsite gelopen, nadat we de swimmingpool (een natuurlijk door een rots afgebakend diep gedeelte voor de vallei die uitkijkt op zee en Halen) hadden bezocht met windkracht 7 op onze harsens, niet normaal hoe hard! Daar moest ik me dus 4 nachten en dagen in vermaken! Na de lunch van tonijn met rijst (heerlijk) ging Mieke weer naar beneden in haar eentje en ik bleef achter, maar niet alleen! Sallah is de camsite opzichter, en kende hem al van de vorige keer, erg aardige gast en snel kwamen er meer gasten! Een paar grote groepen Italianen, twee Nederlandse mannen (1 heeft een agency in Sana’a) en nog wat Australiërs. Maar overdag moest ik dus met vier lagen (t-shirt, gebreide vest, traningsjack en regenjas) vechten tegen de wind, wat mijn geïrriteerde ogen ook niet ten goede kwam.. Dus dag 3 erg rode ogen en daar heb ik onder de beperkte hygiënische omstandigheden niet vanaf kunnen komen, maar een knappe wind (die ik alleen kan laten) die mij tegenhoudt! Dag 2 werd Salah’s eerste kalfje geboren sinds ie getrouwd is en inmiddels loopt er dus een Jan door het hooggebergte van Socotra! Een mooi bruinharig beestje, mooi gebouwd en een lange staart; precies zoals ik dus!! (ik ben al ruim drie maanden niet naar de kapper geweest red.) Wel jammer dat ik pas dag 3 door had wat de ultieme plek was om uit de wind te liggen onder de shelter en inmiddels al twee nachten na elkaar lag te snotteren, wat niet erg plezant was voor de rest denk ik.. Slapen in tenten was helemaal een ramp; het kletterende doek en vochtige ruimte braken heel wat mensen op en liet ze ’s morgens erg gaar uit hun tentje komen. In het bos heb ik nog van mijn hulpje van de eerste keer (een jongetje van 12) wierook gekocht, wel wat te duur, maar toch nog flink afgeboden en in de campsite heb ik ook nog wat gekocht, zodat ik nu twee soorten wierook heb en op de markt hier zal ik de derde soort kopen. Verder kwam ik in het bos een man tegen van rond de 50 en ik vroeg hem in gebrekkig Socotri’s at ie aan het doen was. Hij was verstoppertje aan het spelen, zei ie. “Ben je daar niet te oud voor?”, vroeg ik m. Maar toen bleek dat ie al op zn 5e begonnen was met een vriendje waarbij hij zich had aangesloten. Ze zochten Allah. Die moest heel groot zijn, had iemand ze verteld, maar toch kon hij hem nog steeds niet gevonden krijgen. 30 jaar geleden heeft hij op de Arabische TV een oproep gedaan bij Opsporing Verzocht met het verzoek naar deze persoon uit te kijken. De Imams wilden hem graag helpen om dit verpeste leven toch nog wat draaglijker te maken dus tijdens het binnen vanaf de toren sturen ze dit bericht nog steeds de wereld in, maar helaas tot nu toe nog zonder bruikbar tips...
Buiten deze ontmoeting heb ik d Boswellia in grote getalen mogen begroeten en ook de Adenium obesum was er met zijn rare, door de wind, verbogen flesvorm, wat me nog flink heeft beziggehouden adhv foto’s die ik ervan moest maken met mij in allerlei posities. Maar snel zal ook dit vage feit duidelijk worden wanneer ik mn foto’s kan laten zien!
Na de vier dagen Homhill ben ik ’s morgens met een gids naar Halen gelopen, waar Ahmed Adie en de vrouw van Paul met kids in het huis van Omar (het dorpshoofd en gids van de grot) op me zaten te wachten. Deze theeruimte werd gebruikt voor de dagelijkse discussies tussen de mannen van Halen (wanneer ze de zee niet op kunnen tijdens de ruwe zee) over de nieuwe weg, de weg naar de grot, toeristen en de val van een toeriste in de grot. Geweldig hard geschreeuw en om de minuut mangaina (mafkees, gek) en een hoop plezier als gevolg en die ene nacht hebben we daar ook geslapen, met het geluid van de zee op de achtergrond (10 meter), een warme deken en overdag kregen we heerlijk eten, daarna watermeloen met veel suiker en natuurlijk veeeeel thee met veeeel suiker! Maar geweldig leuke dagen gehad met Ahmed en toen we opgehaald werden door Paul waren we net aan het voetballen met de locals, wat erg leuk was om weer eens wat te ballen. In de auto werd het me weer duidelijk waarm ik nog niet aan kinderen begonnen ben, so wat waren die irritant (en ik moe..)!
Gisterenavond kwamen we weer in Hadibuh aan en in de komende drie dagen ik ik had (twee die ik nu nog heb) moest ik mn soilsamples nog zien mee te krijgen door toestemming te krijgen vanuit Sana’a, wat vandaag heel wat ergenis en bijna ruzie heeft veroorzaakt. Ahmed Seid, ik mag m toch al nie zo, zei dat ik toesteming vanuit Hadibuh moest krjgen van Ahmed Issa, maar die vond dat ie niet specialist genoeg was om hierover te beslissen. Toen moest ik mn beschrijving aanpassen en alles op volgorde leggen, nadat ik de samples thuis had opgehaald. Daarna begon ie nog te zeuren over alle kopiën die hij wilde hebben van mijn veldformlieren, maar ik vertelde hem dat ie de database en week nadat ik in Holland was kreeg, mooi compleet en heel wat minder papierwerk. Maar daar wilde hij niet aan, want als ik dat nu eens niet deed. Ja, en als het een vertrouwenskwestie wordt, wat voor persoon ben je dan in zijn ogen?! Toen werd ik ds ook taai, maar om toch maar mn soilsamples mee te krijgen geef ik m morgen alle mogelijke rotzooi om te copiëren. Verder ben ik mijn experiment voor een gedeelte aan het afronden, 3 van de tien stekken per soort en niveau, ben ik aan het meten en wegen. Is een hoop werk en echt jammer om de stekken te mllen, die zo mooi in de Nursery hadden kunnen groeien (ik plant ze nog wel opnieuw, maar ze lijden er wel erg onder als ik er alles afknip) of in Oirschot/Wageningen...
Zo, da was ie dan weer, ik ga weer aan een Socotraanse pizza, waarna ik een waterpijp ga roken met de mangaina van Homhill restaurant! De komende dagen nog even iedereen bezoeken, misschien nog koken de laatste dag als ik tijd over heb en verder nog veel genieten van Socotra en de mensen hier. Maar het verlangen naar Nederland wordt zo langszaamaan ook wel erg groot...
De volgende keer nog een van de laatste verslagen en dan vanuit Sana’a!!
Heel veel groeten winderige Jan, bijna op z’n vertrouwde stek!!!
-
09 Januari 2007 - 19:13
Dor:
14 januari?? JEUHH!! Snel afspreken!! -
09 Januari 2007 - 19:27
Marlies:
Super broer die verhalen! ik ben blij dat je ook wel weer hier heen verlangt want dat doen wij ook zeker naar jou, lekker pilsje en een roseetje d'r bij en alles komt goed!! geniet er nog eventjes van he! dikke kus en tot zondag :) :) je zusje -
09 Januari 2007 - 21:15
Mark En Noor:
Jan, als je die man nog tegenkomt in het bos dan zeg maar dat wij ALLAH gevonden hebben, laatst bekende locatie was half november in Rotterdam:)
Blij je straks weer te zien em vanuit een eveneens winderig beers de geroeten van ons...
we kijken er naar uit!!! hi hi hi.... -
09 Januari 2007 - 21:26
De Peijntjes:
Fijn weer eens wat van je te horen,nog even en je kunt je verhalen aan ons kwijt ,zijn ook erg benieuwd naar de foto,s.Laat die waterpijp maar daar.Groetjes van iedereen.Tot zondag ,we mailen nog! -
09 Januari 2007 - 22:44
Reny.:
Hallo Jan.
Bedankt voor de mail.
Nu wordt het weer tijd dat je weer naar huis komt.
Ik ben benieuwd naar de foto s en wat je nog te vertellen hebt.
gr Reny en Jan. -
10 Januari 2007 - 13:16
Japie:
jow japie!
eindelijk kom je weer ri. huis, kan niet wachten, no worries about contact, bel je wel op maandag ofzo, ok....japie -
10 Januari 2007 - 17:30
Jostyband En Tamara:
Hey jantjuh
gave tijd hedde daar gehad jongen. Ik heb veel van de verhalen gehoord en ik hoop je zeker weer tijdens het feest van Brammetje te zien
spreek je snel en goede terugreis.
XXXXXXXXXXx jos -
10 Januari 2007 - 19:43
Vicnent En Janneke:
Hey jan
Alvast een hele goede terug reis en we horen je verhalen wel
Groetjes uit Udenhout -
12 Januari 2007 - 10:51
Bassie:
allememachies -
13 Januari 2007 - 06:06
Fatima Hirschi Ali:
alatrvas JAN, schlak kam trshret pokat. iek gou van joew. haha. gseolischoedien fritish hrgleb. XXX -
22 Februari 2008 - 18:19
Jemeniet:
Mark en Noor
Grappig zeg.!!:moe:
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
