Keef Halik? Cave Halen!

Ha volgelingen,

Ja sorry, hier ben ik alweer; hoezo onregelmatig!? Maar ik heb nu de kans om weer in het internetcae te komen en maak tegelijkertijd zoveel mee, en dat wil ik jullie natuurlijk niet onthouden!
Het begon afgelopen woensdagavond, toen we met zn allen (de franse koppels plus zoon Arthur, de Grieken, Eduard en onze gids van die afgelopen dagen Adel en Fuad van kantoor) in het Homhill restaurant zijn gaan eten om van de zelfgevangen vis (door Eduard met net en de Fransen met hengel op een vissersboot) te genieten, die ze daar ’s middags naartoe hadden gebracht en door het personeel wordt klaargemaakt als diner. Was echt heerlijk! Het was het wachten echt wel waard, want ondertussen had ik namelijk mn site in het internetcaf kunnen verversen en hadden we al heel wat pepsi achter de rug. Na dit heerlijke maal zijn we met zn vijfen, de jeugd van het guesthouse, naar het dak van het guesthouse gegaan om daar wat te chillen en de plannen van de volgende dag te bespreken. Om 12 uur waren we eruit; we zouden naar Qalansyah gaan, naar die prachtige lagoon om daar in een grotje te relaxen en verder de hele dag te zwemmen. Eerst moest de rest nog naar Di Hamri, liftend, omdat Mario zn USB-stick kwijt was geraakt de dag ervoor. Uiteindelijk niet gevonden en odertussen hadden Maria en ik boodschappen gedaan voor ontbijt. Shit, wat word je met dat mens veel aangekeken; niet gek als je haar ziet met opgeschoren haar aan de zijkant, twee lange dreadlockslierten in haar nek en wat andere kleren dan de vrouwen hier! Maar t is wel echt een gaaf mens net als de andere Grieken en Eduard! Wat zijn die Grieken chaotisch, laks en impulsief ingesteld zeg; alles raken ze kwijt, overal waar ze geweest zijn is t meteen een bende en beslissingen worden niet of na lange tijd genomen. Ze hadden wel een half uur nodig om boodschappen te doen om te kunnen overnachten in Qalansyah, en uiteindelijk daar nog zonder brood zitten, haha! Maar tegelijkertijd is het daarom dus ook altijd lachen met hen. In Qalansyah gingen ze allen naakt de zee in, een jongetje heeft wel drie uur zitten wachten op het strand om Maria uit het water te zien komen! Maar wat was de zee daar geweldig, vanuit het kleine grotje moesten we zeshonderd meter lopen door de lagoon met vele krabben die zich in het zand groeven en we heerlijk achterna hebben lopen rennen als een stel kinderen. De zee kon je wel 50 meter in zodat je nog kon staan, de golven echt geweldig om tegen in te springen en in mee te zwemmen (als in Portugal) en het zeewater was meteen goed zuiverend voor mn rode oogjes! Na een antal uur zijn we weer in het grotje uit de zon gaan zitten, gegeten en wat geouwehoerd, waarna Adel Eduard en mij weer op kwam pikken met de jeep waarin we ook gekomen waren, ideaal! Om zeven uur waren we thuis, spagetti gemaakt en daarna moest Eduard van iedereen afscheid nemen omdat ie vanmorgen het vliegtuig naar Sana’a (4 dagen) zou pakken. Tijdens het koken vonden we een nieuw geitje, nadat Mamoon zn blèrende geit had verkocht aan iemand anders die dag omdat we er elke morgen om 4 uur wakker van werden (de reden waarom ie die gekocht weten we nog steeds nie, misschien om onze gevlogen kip te vervangen!?). Maar nu had ie die dag van een kennis een nieuwe gekregen om die met eed op te eten (begin januari, shiiiit!). Het blijft hier dus een grote beestenboel! M’n fiets is inmiddels foetsie, de eigenaar, waarvan ik dacht dat ie het wel goed vond als ik m netjes gebruikte, had Mamoon duidelijk gemaakt terwijl ie m tegenkwam op de fiets dat ie de fiets terugwilde of we moesten m kopen. Inmiddels heb ik het liften hier ook ontdekt en naar Adieb’s nursery is dit ideaal, want tegenover is één van de twee bezinestations voor de ongeveer 200 auto’s (pickups en jeeps) op het eiland! Laatst heb ik met Eduard om naar de nursery te komen een geniale lift meegemaakt; een watervrachtwagentje (met zo’n tank achterop voor water) stopte om ons op te pikken. We moesten bij instappen een soort schuifslot voor kippenhokken van binnenuit openmaken, de deur bestond alleen uit de onderkant en van binnen was het een versnellingspook, een soort van half dashboad en acher een stuur een oud mannetje. We hadden alleen een eerste en derde versnelling en met dertig km/uur gingen we dus vooruit! Gelukkig gingen we maar tot de Wadi van Hadibuh en werden we binnen een minuut opgepikt door de beste auto van het eiland, die van Achmed Seid, de baas van kantoor! Daar sprak ik met m af dat ik binnenkort naar Halen wilde om Boswellia nana te verzamelen wat meteen geregeld kon worden, vrijdag kon ik gaan!
Vanmorgen werd ik dus om 8 uur opgepikt door Abdullah de driver en Ahmed Issa, die ondanks vakantie wel met me het veld in wilde en onderweg pikten we Ahmed Adieb ook op, nadat we de nieuwe pomp voor de nursery in een gat bij de put hadden gesjouwd met tien man. In Halen eerst een theetje bij Omar, de gids en hoofd van het dorp en gemeente, en daarna ging Woogdy, die ik ken van de nursery, mdat ie daar overnacht wanneer ie in Hadibuh naar school moet, ook met ons mee richting de Cave van Halen, daar werd me het plan verteld dat de premier van Jemen er doorheen heeft gedrukt omdat ie de ave ook wil bezoeken wanner ie p het eiland is en het pad er naartoe is onverhard en de weg is matig. Hierdoor zal een rots op moeten worden geblazen waardoor een plantsoort van de aarde zal verdwijnen, krankzinnig toch, unglaublich.. Hebben we vandaag een paar stekjes genomen en deze gaan we in de nursery planten. In de nursery staat één soort Boswellia stekjes zelfs al in bloei, vet hè (effe tussendoor). Maar we waren op weg omhoog naar de cave en ondertussen hoopten we de 7e Boswellia soort te kunnen verzamelen om deze stekes in de nursery te planten (In Homhill was het verboden te doen..). Na een tijdje haakten de Achmeds af en ginen Woogdy en ik verder omhoog, hij wist de weg want hij is de toekomstige plaatservanger van zn vader. De cave, zooo mooi; supergrote ingang en grot waarin je loopt, vol met stalagmieten en tieten, allerlei soorten kleuren en in totaal 3 kilometer lang, echt ongeloofljk als je daar loopt! Gelukkig had ik mn zaklamp bij (hoezo goed voorbereid, hopte er al op) en zagen we daardoor alles erg goed in de grot. Op anderhalve kilometer zijn we omgedraaid, ook omdat de Achmeds stonden te wachten en we zelf ook honger kregen. Daar waren wandtekeningen met oude teksten te zien en dat was helemaal indrukwekkend dus! Na de afdaling zijn we naar Omars huis gegaan, daar gegeten (rijst met rozijnen en vis) en nu ben ik dus net terug van deze prachtige trip. Inmiddels is duidelijk dat ik met Achmed Issa en de rest van mn vriendjes de meewillen met oudjaarsnacht naar de lagoon van Qalansyah ga, waar dan veel toeristen heengaan en de nacht doorbrengen, maandag ga ik voor iig twee dagen te voet naar de top van het eiland (1650 m) samen met de Grieken, Eduard, vriend uit Hadibuh en de gids en Paul is inmiddels aangekomen op Socotra, kijken wat hij nog voor me in petto heeft! Zoals je hoort, genoeg hier te beleven en ondertussen kan ik aardig wat data verzamelen om te onderzoeken waarom de regeneratie van de Boswellia en wierook stil ligt, want ik hoorde dat het nu met kerst ook een hot item in Nederland is geworden en ze de Universiteit van Wageningen voor informatie hadden benaderd?!?! MIJN onderzoek wordt geld waard en ik word de expert, daar word je nog s wijzer van tijdens een gesprek!!
Zo, bedankt voor jullie reacties, sorry voor het vele leesvoer weer, maar binnenkort zit ik weer een tijdje op andere golfhoogte, dus wordt het weer stiller..

Groeten Jan de Grot-aanschouwer

Extraatjes:
How old are you from? (gehoord in Hadibuh van de groenteman)
Wasjeneem? (alle engelssprekende kinderen)
Zoemer betekent neuken
Magayna zeggen we hier constant tegen mekaar, betekent gek
Malaga, betekent rukker, wordt onder de grieken voor mekaar gebruikt maar betekent ook maatje
Een gastank van 500 ryals laten dragen kost 200 ryals en deze Qat-verslaafde kreeg al 100 van Adel de chauf, maar wist t bij mij ook weg te halen en nadat ik met hem bij Adel uitleg vroeg werd het alsnog door Adel geaccepteerd omdat ie Magayna is, tsss.
En bovendien als je geld eenmaal aan iemand heb gegeven krijg je het nooit meer terug, ook al voldoet het afgeleverde product niet aan de eisen. Net zoals bij de Honeybee-fransen..
Net een heerlijk diner gehad bij de franse honeybees, Morgane is aardige meid, gaat ook mee naar Sqand. We hadden gekookte aardappelen, salami, bruine bonen en tomaten en komkommer! Hmmmmm
Mn ogen gaat al beter, heb zalf en druppels!